Sevgiliye giden yollardan birinde,
Kaybettim yolumu.
Gökyüzü karanlık,
Ay karanlık,
Sevgilinin yüzü aya dönük.
Bir bilse bu yolda nasıl korktuğumu,
Bir bilse...
Ne geri dönüp çıkmaya isteğim var,
Ne yoluma devam etmeye cesaretim.
Ve hiçbir şarkı da dolanmaz dilime
Korkumu geçirmeye yetmez.
Çocukken de böyleydim ben.
Ne zaman siyah giyinse bulutlar ürperirdim
Ve hep bir ışık girerdi odama penceremden
Gökyüzüne bakmaya korkardım.
Büyüyünce geçer derdim, geçmedi.
Gökyüzü şimdi gün doğmadan önceki son karanlık.
Bir gelse şafak söker,
Bulutlar gelin gibi salınır.
Bir gelse ay yerini güneşe bırakır,
Zaman geçtiğine utanır.
Bir gelse geçer korkularım.
Korkuyorum, gel artık..
beğeniyle takipteyiz :)
YanıtlaSil